Kulturaren nortasunari eta ahalmen harrigarriari buruzko eleberri zirraragarri eta handinahia, Historiako txokorik ilunenetan ere bizitzak bidea egiten duela erakusten diguna.

Madril, 1938ko negua

Clotilde, egunkari errepublikarrentzat karikaturak marrazten dituen artista grafikoa, Madrilen izan zen Gerra Zibilaren azken hilabeteetan. Errepublikaren erorketa berehalakoa da, eta, beraz, bere senarrak, errusiarrentzat lan egiten duen militante komunistak, bere seme Pablo, bost urte baino ez dituena, Moskura bidaltzea erabakitzen du, bere borondatearen aurka. Clotildek gogor eusten dio bere indar guztiekin, baina ezin du ekidin Boris Petrov komandanteak sutan dagoen Espainia batetik bidaia arriskutsu horri ekitea, bere lagunak Pablo Sobietar Batasunera eramateko zuen nahia betetzeko, han Stalin herrialde berri bat altxatzen ari baita antzinako erregimenaren hondakinen gainean.

Mosku, 1939ko udaberria

Bertan, bere familia berriak harrera egiten dio, bere erbestealdi tragikoak hunkituta, haur akitu eta gaixo bat maitasunez hartzen duelarik. Anyak ez du zalantzarik Pablo bere semea balitz bezala zaintzeko, adopzioko Igor anaiarekin bereizketarik egin gabe. Iraultzako bi heroi harroren alaba eta emaztea -bere aitak Lenin Stalinen agindupeko senarrarekin borrokatu zuen-, Anyak poesia eta musika maite ditu, zaletasun susmagarri eta burgesak boterearen begietara. Bere ilusioak izu estalinistaren giro gero eta zapaltzaileagoan hondoratzen diren bitartean, bere espiritua bidegabekeriaren, miseriaren, askatasunik ezaren eta Gulagaren aurka oldartzen da.

Pablo hazi egiten da amaren oroitzapen gero eta leunagoaren eta Anyaren maitasunaren artean, zeinak musikarekiko, literaturarekiko eta askatasun nahiarekiko maitasuna transmititzen baitio. Bi emakume, haur baten patuak elkartuta eta ispilu berari aurre eginda: XX. mendeak jasan zituen ideologia totalitarioena.

Gerra bat gal daiteke, baina askatasuna irabaz daiteke

Kritikak esan du…
Aipamenak:
Epaimahaiak hau esan du:
Blogarien iritziz…